Jesienna depresja

Nienawidzę jesieni, po prostu nienawidzę. Brak dostępu do słońca, nieustanne deszcze, mgły, ciemności rano kiedy wstajesz, ciemności wieczorem kiedy wracasz z uczelni do domu...super, żyć nie umierać. Dzisiaj rano złpała mnie chyba jesienne deprecha....Mam nadzieję, że jakoś przetrwam ten tragiczny tydzień na uczelni a później czeka mnie impreza halloweenowa w balu, o ile nas wpuszczą, bo podobno jest selekcja, więc różnie bywa. Ja zawsze nastawiam się na to gorsze, żeby później móc mile się zaskoczyć niż nastawić na coś i rozczarować. Nie wiem jak Wy, ale ja zazwyczaj tak mam, że jak na coś się napalę to później nic z tego nie wychodzi.
Na zdjęciu świeczki oraz lampiony z ikei, co chyba nie jest żadną nowością w moim wypadku.

Pochwalcie mnie hah, już prawie 2 tyg bez słodyczy :)

:(

Wróciłam do cieniowaniaaaa...

Czuję się normalnie jak w gimnazjum, kiedy to poszłam zaszaleć z moją fryzurą po szkole z Olką. Pamiętam, że wtedy był mega szał na cieniowane włosy i obie zafundowałyśmy sobie taką fryzurę.

Wiem, że teraz nie jest już zbyt modne, ale miałam tak zniszczone włosy od prostownicy, że musiałam je ściąć w ten sposób. Miejmy nadzieję, że szybko odrosną.

Nutki na jesienne wieczory part 24759

Stwo - With You

Tinashe - ECSTASY

TEOS - Reborn

Zobaczcie jakie cudowne zdjęcie znalazłam w necie

Marzy mi się takie mieszkanie. Tutaj akurat macie apartament w Gdyni z cudownym widokiem z tarasu. Nie wiem czy już kiedyś o tym wspominałam, ale w 3mieście czuję jakieś fajne energie...coś takiego jakby to było moje miejsce na ziemi, wiem że teraz to brzmi absurdalnie, ale jest coś magiczne w 3miescie. Takigo czegoś nie odczuwam nawet tutaj w Warszawie...mimo że kocham Warszawę, bo jest wspaniałym miastem, Ciągle się coś dzieje, rozwija się, daje mnóstwo możliwości to jednak w mojej wizji dalekiej przyszłości jej nie ma.